കാമിനി

എന്‍ മിഴികളില്‍ നിറയുന്ന സൗഭാഗ്യയോഗത്തില്‍,സ്പര്‍ദ്ധകൊണ്ടുഴറുന്നു ബാക്കിയാമിന്ദ്രിയം.ലോകം കൊതിക്കുമാ കാഴ്ചയെന്മുന്നിലെ--ത്തിച്ച ദൈവമേ സ്മരിക്കുന്നു നിന്നെ ഞാന്‍.പടവിലുറഞ്ഞയെന്‍ നഗ്നപാദങ്ങളും,ശൈത്യം മറന്നു തന്‍ തോഴനാം കണ്ണിനായ്.ഭൂവില്‍ ജനിച്ചയാ അപ്സരസൗന്ദര്യം,ഭൂലോകം മറന്നു, ജലകേളിയില്‍ മഗ്നയായ്.ആടിയുലയുമാ കേശഭാരത്തില്‍നിന്നാ--ടിത്തിമര്‍ത്തൊരു ബിന്ദുപോലെന്മനം.ലജ്ജവിട്ടുണരുന്നു വിടരുന്നു ഇതളുകള്‍,തകരുന്നു പൊടിയുന്നു ഹൃദയമാ കാന്തിയില്‍.ഗതിയെ മറന്നു നിന്‍ നയനസൂനങ്ങളില്‍,നിശ്ചലം നിലകൊണ്ടു പ്രാണനാം പവനനും.കഠിനമാം ശിലയോ, ജ്വലിക്കുന്ന തീയോ,നീറുന്ന ഭൂവോ, ഉരുകുമെന്‍ മനമോ,പുഷ്പ്പിക്കലെങ്കിലോ അധരങ്ങള്‍ നിന്നുടെ,അലിയും സകലതും, ആ മന്ദസ്മിതത്തില്‍.കൈക്കുമ്പിളില്‍ നിന്നുടെ ആസ്യമാശിച്ചു ഞാന്‍,നുകരാന്‍ കൊതിച്ചു നിന്‍ അധരമാം പുഷ്പത്തെ.ആ കൂന്തലിന്‍ വാസനയറിയാന്‍ കൊതിച്ചൊരെന്‍,നക്തയാം …